Հեքիաթի անունը աներևույթ թագավորություն է։
Քննարկում։ Մենք քննարկում էինք <<աներևույթ թագավորություն>> հեքիաթը,որը թարգմանվել էր Հոավհաննես Թումանյանի կողմից։ Դրա մեջ պատմվում էր երազկուտ տղայի մասին,որը գտավ իր երջանկությունը երազի շնորհիվ։ Քննարկման ժամանակ իմ պարզեցի,որ երազները երբեմն շատ խորն իմաստ կարող են ունենալ։ Իմացա նաև,որ իմ մոտ մեծ է կապն երազների հետ,և դրանց միջոցով կարող եմ իմանալ կյանքի կարևոր դրվագներ։ Մոռացա նշել,որ քննարկման ժամանակ մենք ևս մեկ անգամ կարդացինք հեքիթը,ու պատասխանեցինք դրան պատկանող հարցերին։
Իմ կարծիքը։Նախ առաջինը մի քիչ ավելի ընդարձակ պատմեմ հեքիաթի մասինն։ Երազկոտ Իերգը գիշերները սիրում թր երազել ինչ-որ բանի մասին։ Մի անգամ երազում տեսնում է աղջկա,որին սիրահարվում է և գնում թ նրան փնտրելու։ Փնտրելն արդյունք տվեց, ու Իերգը հայտնվեց երազների աշխարհում։ Նա փրկեց այդ աշխարի արքային,որի համար հետագայում պարգևատրվեց։ Այնտեղ նա տեսավ իր երազների աղջկան,ում այդքան ժամանակ փնտրում էր և նրանք միասին գնացին իրական աշխարհ։ Բացի աղջկանից արքան նրան նվիրեց նաև թագավորություն,որը միայն նրանք կարող էին տեսնել,ի դեպ այստեղից էլ հեքիաթի անունը։ Իսկ հիմա իմ կարծիքը հեքիաթի մասին։ Սկզբից հեքիաթն անհետաքրքիր է թվում,բայց հետո արդեն սկսում է հետաքրքրանալ ։ Ինձ դուր եկավ Թումանյանի թարգմանած ոճը,այսինքն նա գրական ճիշտ հայերենով չէր թարգմանում,այլ խոսակցական,բարբառային ձևով։ Իերգի կերպարը չաթից շատ էր երազկոտ,բայց երևի դրանով էր նա մյուցներից տարբերվում։ Հեքիաթը մտածելու տեղ թ տալիս