Օր 1

Այս տարի ես ունեցա առաջին եռօրյա ճամփորդությունը դեպի Լոռի։ Ինչպես միշտ մեկնեցինք եկեղեցու բակից։ Առաջինը կանգ առանք Ռյա թազա՝ եզդիների գյուղում։ Մենք մի քիչ ուսումնասիրեցինք եզդիներին,ինչպես նաև տեսանք նրանց սուրբ տաճարը։ Հետո այցելեցինք Թումանյանի տուն-թանգարանը Դսեղում,որտեղ թարմացրեցինք մեր գիտելիքները նրա կյանքի մասին։ Կարող եմ նշել,որ նա իսկապես շատ ճաշակով էր հագնվում։ Հենց Դսեղում սկսվեց ուժեղ անձրը,բայց ոչ այդքան ուժեղ,որ խանգարի մեզ ելնենք Քառասնից մանկաց վանք։ Շատ չեմ կենտրոնանա դրա վրա,ավելի լավ է ուշադրություն դարձնենք Լոռվա Ծովերին։ Դա մի հրաշք տեղ էր,որ իսկապես արժանի էր <<ծովեր>> անվանվանը։ Շոգ Երևանում չես տարբերում աշունն ու ամառը,սակայն այնտեղ այդպես չէր։ Արդեն դեղնել ու կարմրել էին ծառի տերևները,իսկ խոնավությունը միայն ավելի էսթետիկ էր սարքում բացվող տեսարանը։ Այդքանը մեր առաջին օրվա մասին։ Մենք գիշերեցինք Մարց գյուղի առանձնատներից մեկում։

Օր 2

Ահա սկսվեց երկրորդ օրը։ Այն ավելի ծանր էր,քանի առաջին օրը,բայց միևնույն է հավես անցավ։ Առաջին կանգառը եղավ Քոբայրը,իսկ հետո մենք ուղևորվեցինք վերին ու ներքին Հոռոմայրներ։ Ներքին Հոռոմայրին դժվար էր հասնելը,բացի դրանից մենք շեղվել էին ճիշտ ճանապարհից,ինչն ավելի դժվարացրեց իջնելը։ Ի դեպ ճանապարհի սկզբին մեզ շունիկ միացավ,որն իրեն համեմատած մեզ հետ շատ ակտիվ էր պահում։ Մենք նրան շռեկ անվանեցինք։ Առջևում մեզ ևս երկու կետ էին սպասում,ուստի մենք միայն կես ժամ հանգստացանք։ Առաջին կետը դա Արդվի Սուրբ Հովհաննեսն էր,իսկ երկրորդը՝օձի պորտը։ Ընկեր Տիգրանըը մեզ պատմեց Օձի պորտի հետաքրքիր լեգենդը։ Այնտեղ մենք հավես նկար արեցինք։ Երկար ճանապաարհից հետո եկավ մեր սպասված հանգիստը Ստեփանավանում։ Այնտեղ մենք շատ լավ առանձնատուն էինք վարձել,որտեղ կուզեի կրկին գնայի։ Գիշերը անցկացրեցի ընկերներիս հետ։։ Մի խոսքով հավես էր։

Օր 3

3-Րդ օրը շա՛տ հավես անցավ։ Առավոտյան գնացինք ալլեա,որտեղ շատ հաճախ եմ լինում ամառները։ Այնտեղ կոներ հավաքեցինք,ու ոտքով իջանք շատ հետաքրքիր հոթել <<Major´s house>>։ Հոթելն ինձ միանգամից դուր եկավ։ Այնտեղ միացված էր ճաշակով երաժշտություն,կար նկարների ցուցահանդես։ Ինձ շատ դուր եկավ այնտեղի կաֆեն,որի ինտերյեռի գլխավոր մաս կազմում էին հայտնի երաժշտական խմբերի ալբոմներ։ Դրանից հետո մենք այցելեցինք Լոռե բերդը,Լոռե բերդի կամուրջը։ Մեր վերջին կանգառներն էին Հնեվանքն ու Արևածագի ձորը։ Մենք մոտ 40 րոպե քայլեցինք Արևածագի ձոր,բայց ճանապարհը ուղիղ էր։ Արևածագի ձորը դարձավ այդ ճամփորդության իմ ամենասիրած պահը։ Ես կարծես ընկա <<Գահերի խաղ>>-ի մեջ։ Այնտեղ հանգիստ էր,կարծես աշխարհիղ կտրված։

Իմ մեջ շատ տպավորվեց այս ճամփորդությունը,քանի որ ես ընկերներիս հետ էի գնացել։ Այստեղ ծանոթացա մի շատ լավ նորեկի հետ։ Գիշերը մենք իրար հետ երաժշտություն էինք լսում,իսկ Արևածագի ճանապարհին հասցրեցինք լավ զվարճանալ։ Նույնիսկ ավտոբուսով ճանապարհը շատ հոգնեցուցիչ չէր իմ ընկերների շնորհիվ։