Работа отдела маркетинга туристической организации и ее особенности

Функции маркетинга в туризме можно рассматривать на 3-х уровнях: общественном, региональном и индивидуальном.

С точки зрения общества туристический маркетинг должен обеспечить нормальное функционирование туристического рынка и соответствующие инструменты для деятельности туристических фирм: доступность кредитов, лояльность налогов, соответствующие законы и тому подобное.

На региональном уровне маркетинг в туризме призван регулировать туристический спрос, цены, рекламную деятельность, поощрять население к ознакомлению со своим краем.

На уровне индивидуального потребителя маркетинг в туризме выполняет следующие функции:

— Формирование новых потребностей туристов;
— Убеждение о целесообразности использования услуг данной фирмы;
— Формирование потребности в частом использовании услуг фирмы;
— Мотивирование по пользованию услугами на постоянной основе.

Несколько иной подход к определению функций маркетинга в туризме предлагает ЮНВТО

1. Установление контактов с клиентами
2. Развитие
3. Контроль

Установление контакта предполагает убеждение клиента в том, что предполагаемое место отдыха и имеющийся там сервис, достопримечательности и все остальное отвечают его запросам.

Развитие предполагает проектирование нововведений, новых услуг и продуктов, которые смогут обеспечить новые возможности для сбыта, а также полнее удовлетворить потребности туристов.

Контроль предусматривает анализ результатов деятельности по продвижению услуг на туристический рынок и проверку того, насколько эти результаты отражают использование возможностей туристической фирмы.

Ինչպե՞ս ճիշտ ներկայացնել գնային մարտավարությունները շուկայում

Գնային քաղաքականություն

Մարքեթինգի տեսանկյունից ապրանքի գինն ապրանքի սպառողական արժեքի գնահատումն է՝ այն արտադրողների և փոխանակում իրականացնողների կողմից: Այս տեսանկյունից կարելի է դիտարկել երեք իրավիճակ.

I. Ապրանքի գինը կապված է ապրանքի սպառողական արժեքի հետ: Այն հիմք է ընդունում ապրանքի որակական չափանիշները, այլ ոչ թե ապրանքի արտադրության վրա ծախսված գումարը:

II. Ապրանքի գինը կապվում է արտադրողների և վաճառողների, այլ ոչ թե սպառողների պատկերացումների և գնահատականների հետ: Իսկ սպառողները, գնումների որոշումներ կայացնելով, հիմնվում են ապրանքների սպառողկան արժեքի սեփական պատկերացումների վրա: Այդ դեպքում վերին սահմանն առաջարկի գինը չպետք է գերազանցի: Միևնույն ժամանակ գնի վերին մակարդակի սահմանումը կախված է բազմաթիվ գործոններից, որոնք հնարավոր է՝ հայտնի չլինեն արտադրողին և վաճառողին:

III. Ապրանքի գինը կախված է սպառողի և արտադրողի միջև ընկած ճանապարհից: Ինչքան շատ են միջնորդ օղակները, այնքան ապրանքի գինը բարձր կլինի:

Ընդհանուր առմամբ՝ ապրանքի գնի սահմանման անհրաժեշտություն է առաջանում երկու դեպքում` նոր ապրանքի թողարկման և նոր շուկա մուտք գործելու դեպքում: Գնի սահմանման համար հիմք կարող են ծառայել.

1. Արտադրական ծախսերը՝ ավելացված ակնկալվող շահույթը

2. առաջարկի և պահանջարկի ուսումնասիրությունը

3. շուկայական մրցակցությունը

Կազմակերպության գնային քաղաքականություն

Գնային քաղաքականության ընտրությունը չպետք է բխի տվյալ պահին կազմակերպության շահերից, այլ նրա ռազմավարական նպատակներից: Ռազմավարական նպատակներից կարող են լինել նոր շուկաների գրավումը կամ հին շուկայի ծավալների ընդլայնումը, պահանջարկի կայունացումը նոր գրաված շուկաներում, առավելագույն շահույթ ստանալը ժամանակի որոշակի հատվածում: Օրինակ` HP ընկերության մարքեթոլոգները մի հետաքրքիր մեթոդ էին գտել` վաճառքներն ավելացնելու համար, քանի որ շեշտը դրեցին գնի վրա, այսինքն՝ մեկը շատ էժան, մյուսը շատ թանկ: Պրինտերի գինը սահմանեցին ինքնարժեքից մի քիչ բարձր, որը շատ էժան էր մարդկանց համար: Ուստի դա բոլորին հնարավորություն կտար տանն ունենալ պրինտեր: Դե եթե մարդիկ պրինտեր ունենային, առանց թանաք միև- նույն է՝ չեն օգտվելու և ստիպված պետք է թանաք գնեին: Իսկ ահա թա- նաքի գինը դրվեց համեմատաբար բարձր, որը ծածկում էր պրինտերի էժանությունը: Դրան գումարած՝ անընդհատ գնվում էր, ինչն էլ ընկերությանն ապահովում էր զգալի եկամուտ։

Զվարթնոց

Զվարթնոց տաճարը, որը հայտնի է նաև որպես Զվարթնոց վանք, պատմական նշանակալի ճարտարապետական ​​համալիր է, որը գտնվում է Հայաստանում։ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության այս օբյեկտը վկայում է Հայաստանի հարուստ պատմության և վաղ քրիստոնեական ճարտարապետության մեջ ունեցած ավանդի մասին:
Զվարթնոց տաճարը կառուցվել է 7-րդ դարում Հայ առաքելական եկեղեցու կաթողիկոս Ներսես III-ի օրոք։ Մայր տաճարը վճռորոշ դեր է խաղացել տարածաշրջանում քրիստոնեության տարածման գործում։
Զվարթնոցը հայտնի է իր յուրահատուկ ճարտարապետական ​​դիզայնով։ Կենտրոնական կառույցը շրջանաձև է, շրջապատված ութանկյուն սյուներով և կոնաձև տանիքով։ Այս նորարար դիզայնը իր ժամանակից առաջ էր և հաճախ համարվում է վաղ միջնադարյան ճարտարապետության գլուխգործոց։
Ցավոք, Զվարթնոց տաճարը ավերվել է 10-րդ դարում երկրաշարժից։ Այն դարերով մնաց թաղված և մոռացված՝ մինչև 20-րդ դարասկզբին իր վերագտնումը։ Ավերակները լայնորեն ուսումնասիրվել են, և վերականգնողական աշխատանքներ են ձեռնարկվել՝ պահպանելու դրա պատմական նշանակությունը։
2000 թվականին Զվարթնոց տաճարը հայկական մի քանի այլ հուշարձանների հետ ընդգրկվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում։ Այս ճանաչումը ընդգծում է դրա մշակութային և պատմական նշանակությունը համաշխարհային մասշտաբով:

Մարքեթինգային տեղեկատվություն. տեսակներն ու հավաքման եղանակները

Մարքեթինգային տեղեկատվության հավաքագրման մեթոդներն են՝

● Հարցումը

● ներգրանցումն և դիտարկումը

● փորձը (էկսպերիմենտ) (pilot project)

● պանելային մեթոդը- ինֆորմացիայի կրկնվող հավաքագրում մի խումբ հարցադրվողների մոտ, հավասար ժամանկահատվածներում, այսպիսով պանելը դա ինֆորմացիայի անընդհատ հավաքագրումն է, որը թույլ է տալիս ֆիքսել փոփոխություններ դիտարկվող թվերի և հատկությունների մեջ

● մասնագիտական գնահատականը- ուսումնասիրվող գործընթացների մասնագիտական եզրակացություն, այսպիսի տեղեկատվությունը ստացվում է այն ժամանակ, երբ անհնարին է այն ստանալ այլ մեթոդներով։

Այս տեղեկատվությունը ստանալու համար օգտագործում են հետևյալ 2 մեթոդները՝

Դելֆի մեթոդը- սա մասնագետների անանուն հարցումն է տվյալ երևույթի վերաբերյալ, որի ընթացքում պատասխանները հավաքվում են մի քանի էտապով և դրանք համադրելով ստանում են վերջնական կարծիք

BrainStorming-ը- խնդրի կամ հարցի խմբային քննարկում, որի հիման վրա առաջանում է մեկ ընդհանուր մասնագիտական լուծում մարքեթինգային հետազոտություն։ Սա տեղեկատվության որոնման, հավաքագրման, տվյալների վերամշակման և պատրաստի տեղեկատվության ներկայացումն է օպերատիվ և ստրատեգիկ լուծումների ընդունման համար։

Մարքեթինգային հետազոտություն`

Հետազոտության կոնցեպցիայի մշակում

տեղեկատվության որոնում և հավաքագրում

տեղեկատվության մշակում

հաշվետվության նախապատրաստում (վերջնական վերլուծության հաշվետվության պատրաստում)

Բացի վերը նշված հետազոտության տեսակներից, առկա են նաև հետևյալ դասակարգումները.

Ամենաաշխատատարը և ծախսատարը դա տեղեկատվության հավաքագրումն է, տարբերում են գրասենյակային և դաշտային հավաքագրումներ։Կախված օգտագործվող գործիքներից և մեթոդներից`

Դաշտային (առաջնային) ուսումնասիրությունը ուսումնասիրում է քանակապես և որակապես։

Քանակական ուսումնասիրությունները ներառում են հետևյալ թվային ուղղությունները․

Շուկայի առաջարկի և պահանջարկի ծավալը

շուկայի վաճառքների ծավալը

տարբեր ուղղությունների էֆեկտիվությունը տվյալ ապրանքի առաջխաղացման մեջ

ապրանքի զարգացման ուղղությունները

գովազդային գործունեության էֆեկտիվությունը

դիստրիբյուտորական ցանցի աշխատանքի էֆեկտիվությունը

սպառողների արձագանքը արտադրողների մարքեթինգային գործունեության վրա

Որակական ուսումնասիրությունը կենտրոնանում է հիմնականում վարկածների, մտքերի առաջադրման վրա և պատասխանում է հետևյալ հարցերին ՝ ինչու՞, ինչպե՞ս և ի՞նչ։ Հիմնականում օգտագործվում են հարցաշարեր, հարցադրումներ, որպեսզի հասկանան սպառողների արժեքները, վերաբերմունքը, նախասիրությունները, պահանջները և բավարարվածության աստիճանը։ Այս ուսումնասիրությունները ի հայտ են գալիս հետևյալ ոլորտները ուսումնասիրելով`

Սպառողների մոդելներ

գնորդների վարքագիծ

սպառողների վերաբերմունքը բրենդին, ապրանքին և ընկերությանը

ապրանքով բավարարվածության աստիճանը

գնորդների մտադրությունը

Մարքեթինգի համալիր

Գոյություն ունի մարքեթինգի շուրջ 2000 սահմանում։ Առավել հայտնի և ընդունված են հետևյալ 2 սահմանումները. ըստ Ամերիկյան Մարքեթինգային Ասոցիացիայի «Մարքեթինգը ապրանքների, ծառայությունների, կազմակերպությունների, մարդկանց, տարածքների և գաղափարների պահանջարկի կանխատեսումն է, կառավարումը և բավարարումը փոխանակման միջոցով»։ Ըստ Ֆ. Կոտլերի «Մարքեթինգը մարդկային գործունեության մի ձև է, որն ուղղված է մարդկային կարիքների և պահանջմունքների բավարարմանը՝ փոխանակման միջոցով»։

Մասնագետները առանձնացնում են մարքեթինգի 4 խումբ ֆուկցիաներ կամ գործառույթներ.

• Վերլուծական ֆուկցիա – շուկայի ուսումնասիրություն, սպառողների ուսումնասիրություն, ֆիրմայի կառուցվածքի ուսումնասիրում, ապրանքային տեսականու ուսումնասիրում, ֆիրմայի ներքին միջավայրի ուսումնասիրում:

• արտադրական ֆուկցիա – նոր ապրանքների արտադրության կազմակերպում և նոր տեխնոլոգիաների մշակում, նյութատեխնիկական մատակարարման կազմակերպում, պատրաստի արտադրանքի որակի և մրցունակության կառավարում:

• իրացման կամ վաճառքի ֆուկցիա – ապրանքաշարժի համակարգի կազմակերպում, սպասարկման կազմակերպում, իրացման խթանման և պահանջարկի համակարգի ձևավորման կազմակերպում, նպատակաուղղված ապրանքային և գնային քաղաքականության անցկացնում:

• կառավարման և վերահսկման ֆուկցիա – Ֆիրմայի ռազմավարական և օպերատիվ պլանավորման կազմակերոպում, մարքեթինգի կառավարման տեղեկատվական ապահովում, մարքեթինգի կոմունիկացիոն ենթագործառույթ, մարքեթինգի վերահսկման կազմակերպում:

Մարքեթինգ միքսը մարքեթինգային գործիքների այն ամբողջությունն է, որը մատակարար ֆիրման նպատակային շուկայում կիրառում է մարքեթինգային խնդիրներ լուծելու համար: Տնտեսագետ Ջ. Մակքարտնին մարքեթինգ միքսը ներկայացնում է 4p-ի համալիրով` ապրանք (product), գին (price), բաշխում կամ իրացում (place) և առաջմղում (promotion):

Մարքեթինգ միքսի տարրերը

Ֆ. Կոտլերը մարքեթինգ միքսը ներկայացնում է 6P-ով, վերը թվարկված 4P-ին ավելացնում է ևս 2P` քաղաքական ուժեր (political power) և հասարակության վերաբերմունք (public option): Մեկ այլ տնտեսագետ Ռոտերբոնն նշում է, որ մարքեթինգ միքսի 4P-ին համապատասխանում են սպառողների 4C.

• Ապրանք (product)- սպառողի որոշում (customer solutiun)

• գին (price)- սպառողի ծախսումներ (customer cost)

• բաշխում կամ իրացում (place)- հարմարավետություն (convenience)

• առաջմղում (promotion) – կոմունիկացիաներ (comunication)

1981թ.-ին Բումսը և Բիթները ծառայությունների ոլորտի համար առաջարկեցին 7P համալիրը` 4P-ին ավելացան` մարդիկ (people), պրոցես (process) և իրավիճակ (physical Evidence):